اومدم بگم که ...

  سلام

دارم از خجالت آب میشم. یادم نمیاد چند ماه پیش اومدم مطلب گذاشتم . واقعا هم خجالت آوره... اصلا چرا باید اینقد کم کاری و تنبلی کنم درمورد نوشتن خاطرات گل پسرم نمیییییدونم... شاید خرابی لب تاب باعث تنبلی مامان رهام شده 

تاسف فایده ای نداره دیگه. بهتره برم سراغ عکسای این همه وقتی که نبودم

واقعا یادم نمیاد چه اتفاقات و کارهای جدیدی تو این مدت بوده و ننوشتم ولی مهم ترینشون خوابیدن مستقل رهام تو 3 سال و 1 ماهگی بود. تا قبل از اون ظهرا باید نیم ساعت رو پام تکون میدادم و لالایی میخوندم تا وروجکم بخوابه ولی دیگه ازون تاریخ به بعد مستقل شد خودش.

این عکسا مربوط به فروردین و اردیبهشت سال 95 میشه یعنی دقیقا 34 و 35 ماهگی رهام

عکسای خونه عموی بابایی آبیک تهران نوروز 95

آقارضا نوه عمو که خیلی هوای رهامو داشت

موتور پسرعمو حمید سوار شدی

ما در هر حالت عکسمونو میگیریم      میلاد و رهام و سما

تاب همراه خخخ رضا درست کرده واسه رهام

عکسای پارک ارم . برای اولین بار پسرک ما از نزدیک با حیوون ها آشنا شد 

یه شب رفتیم تو این مدرسه (اسکان فرهنگیان )موندیم  

سیزده به در 95 کنار خونواده عموحسین

عکسای قشنگ و باصفای باغ گیاه شناسی تهران

ارتفاعات میانه بعد عید . راه برگشت از سفرمون به آبیک تهران